ωλέκρανο

ωλέκρανο: το / ὠλέκρανον, ΝΑ, και ολέκρανο και ωλενόκρανο Ν, και ὀλέκρανον και ὠλενόκρανον Α

ανατ. προεξέχουσα απόφυση τού άνω άκρου τής ωλένης, που σχηματίζει το οπίσθιο μέρος τής άρθρωσης τού αγκώνα.

[ΕΤΥΜΟΛ. < *ὠλενό-κρανον, με συλλαβική ανομοίωση (πρβλ. κιόκρανον < κιονό-κρανον) < ὠλένη* + -κρανον (< *κρᾶνον, πρβλ. κρανίον)].

Игры ⚽ Поможем решить контрольную работу

ωλεκράνιος — α, ο, Ν [ωλέκρανο] αυτός που ανήκει ή αναφέρεται στο ωλέκρανο … Dictionary of Greek
κρανίο — Το οστέινο τμήμα της κεφαλής. Διακρίνεται στο κυρίως (εγκεφαλικό) κ., που απαρτίζεται από το μετωπιαίο οστό –και συμπληρώνεται από κάτω με το ηθμοειδές– από τα δύο βρεγματικά οστά, από τα δύο κροταφικά οστά –που κλείνονται στην κάτω πλευρά από το … Dictionary of Greek
ωλεκρανικός — ή, ό, Ν [ωλέκρανο] ωλεκράνιος … Dictionary of Greek
ωλενόκρανο — το, Ν βλ. ωλέκρανο … Dictionary of Greek
ώλεκρανίζω — και ὀλεκρανίζω Α [ὠλέκρανον] χτυπώ με το ωλέκρανο, με τον αγκώνα … Dictionary of Greek

Academic Dictionaries and Encyclopedias